مهربانی هایت را خوب به خاطر دارم

ولبخند  زیبایت

دو خط مورب گونه هایت

و عشق سرشارت را

با تو باید بر شاخه های عشق

جوانه های ایمان را به تماشا  نشست

و شاهد شد

روز  وصل دوستداران را

در این سال های نبودنت

تنها با دروغ و تزویر

دست به گریبان شدم

و بر خود داغ نفرینی آویز کردم

که این خانه دل همیشه تهی می ماند

بیشتر از ساعتی نیست از رفتنت

گوئی سال هایی ست

همه زمستان سرد   

نه ز تو جستجويي ، نه ز من سراغ حالي

نه از شما نشانه ،   نه ز من پيغام ياري

نگرفتي سراغ من را                  نه سپردي ز من نشاني

نگرفتم دل از تو من                   نسرودم هيچ شعري

نگفتي خاطري از من                ننوشتي يك يادگاري

نه براي آفت دل ،                    نه براي گذر عمر

همه آنچه كه گفتم  ،               همه خشم  و نشان ها

همه اعتراض ها  ،                   همه انتظارها

چه غروب هاي عمري  ،           چه شب هاي دلپسي ها

آنچه آمد حاصل تو ،   بي نشاني

نشانت را نمي يابم

لحظه   رفتنت  

خوب در خاطر دارم

گذشتن از من را 

و خامي كودكانه ام  را

نشاني را درست آمده ام  ، نيست اثري  از رد و بويي !

گوييا همين نزديكي بود  همين ديروز

آمدنت را خوب بخاطر دارم  ، آن ظهر عزا  را

و بيهوده رفتنت              غصه كاشكي كه بودي

 شب  عاشقان بیدل

شب صید معانی  ، شب دل بردن دلدار

چنگ زنید  دف زنید  هلهله بر پا کنید

جام ها را جملگی بر آسمان شب بگیرید

ساقی امشب مست کند ذره خاک را

آبروی آدم است  ، هر سلام و نفس دوست

نام تو ذکر شبانست ، راه تو مقصد عشاق

این تشنگان بوی طراوت خورده بر جان ، بوی می

جملگی جستند ز چنبر ، بی تکلف ، بی هیچ نگاهی پشت سر

همگی جان ها بر کف نهاده ، سوی میخانه  چه جستان می روند

یارب نگهدار عزمشان از مکر دشمن

مقتدای جانمی ، پیشوا و راهبر

سزاوار قنوتی ، افتخار یوسف و داود و مزدک

عیسی بن مریم سلامت می کند در اوج اعدام

موسی یان می زنند هلهله و ساز ، که تو افتخار عصری

نام تو نام مطهر . نام تو نام تماشاست

دلبر فرزانه من ، ای معلم ، مقتدا

حلقه های رحمت عام الهی ، هر قطره اش مست کند این جهان را جملگی

 هر خار و خاشاک ، رقص کنند با هر نبات  و رود و جویبار

ای الا ای آدمیان ، ای خموشان

ساقی امشب باده لبریزت کند

خم معرفت یار

بازا ، بازا ، ای بزرگوار ، ای ادیب

آه و درا که غم عشق تو بشکست مرا

 نیست در دست ز هجران تو جز عشق

آه از این هجر  که بر دار  کرد مرا

 چون نسیم سحر از کوچه ما میگذری

یاسمن وار کن از بوی خوشت مست مرا

 پیش از این دربه دری پیشه ما بود ولی

شوق دیدار تو با میکده پیوست مرا

 روزگاریست که غربت زده کوی توام

خیز و دریاب که هجران تو بگسست مرا

 آب آتش کده چشم من از دوری تست

ببریدم به در باغ ارم مست مرا

 گرچه دور است ز ما یار و شب هجر دراز

دارمش دوست ز جان تا رمقی هست مرا

كوله باري از حلقه هاي رحماني      سيل بنياد زهد و تقوائيم

ديده ادراكي مان در لختي از زمان      آفت عقل و هوش دانائيم

آيت رحمتيم و آتش قهر            صبح نوروز و شام يلدائيم

پشت پا زده بر همه افلاك          گرچه اندر بسيط غبرائيم

باده نوشان كوثر و تسليم                 عندليبان شاخ طوبائيم

محو از جلوه رخ جانان              مست از باده تولائيم

صدف سينه گوهري دارد              كه از او موج زن چو دريائيم

طالب وصل يار و مستغني                 هم ز دنيا و هم ز عقبائيم

هم فاز زمان و كيهانيم                رهسپار نقطه خاموشانيم

نور حق را زما بجوي كه ما                شعله نخل و طور سينائيم

ما اندرن هستي و هستي در ما                ني ز اشياء و هم ز اشيائيم

خضر وقتيم و زنده چون ادريس              زندگي بخش چون مسيحائيم

بشنو از ما نواي وحدت را                    زانكه ما هم نئيم و هم نائيم

كسي نشدواقف از حقيقت ما جز او                 راستي بوالعجب معمائيم

شب و روز از منادي غيبمان                  اين ندا را همي منادائيم

                                                                                         كه يكي نيست در دو جهان                 هو باق و من عليها فان

رحم  کن  بر دل  غم  دیده  زارم ،  بازآی

صد خزان  آمد و  بگذشت  بهارم ،باز آی

به فدایت همه هستی ، تو همه هستی من

باعث  درد  من  و  مایه  سر مستی  من

یک دم از کوی دلم بگذر و از من مگذر

بلبل باغ  وفا ،  از  ره  گلخن  مگذر

صبر کن یک دمی،ماه شب افکن، مگذر

بگذری از  من اگر ، لجظه مردن  ، مگذر

ندهم چان و  دگر  بار  دگر زنده  شوم

محضر روی تو چو بینم مه تابنده شوم

زاهد از میکده راندم،  چه کنم مست و خراب ؟

خالی از می شده در دست سبویم ، چه کنم؟

و دردهایی که به شرب تو رفته است

زهر است تلخ شوکران دیدار تو

دل شرمسار پدر    روئیدن دلپذیر جوانه است

کمال امشب خنده شادمانه تست

دلانگیز همسفر غربتکده شبستان

احساس تو ، احساس ناب بی نظیرت

تنها دلیل ماندگار من است

در دالان تنگ این جهانیم

در این سالهای کوچک حضورت

چه غم های بزرگی که در دل کوچک جا ندادی

و خود سرودی ستاره آسمانی مهربان

شادانه زی ای مهربان همسفر کیهان من    ای طالب اندیشه ناب

و امید که به جای آرمت رسم امانت

میلاد گل مبارک بادت  زیباترین گلپونه جان

۴/۴/۴